Trzy garści pereł, kropel i ślimaków

(fotowiersze)

Wizerunk widomégo świátá niewidomy
Jest nád przeźroczystémi niebieskimi domy,
Gdzie formy doskonáłé wszytkich rzeczy wiszą,
Wedle których Bóg stworzył tę máchinę niższą.
Jan Kochanowski, Broda

1
Zimowe ziele mokre po przymrozku
jest pełne pereł, kropel i ślimaków

 

2
są dwie materie w perle
obie zaczerpnięte obok
tylko w nowej formie

 

3
Forma zamraża światło
ale i wyświetla
faktury barw i cieni

 

4
Czy było mało śniegu obok
czy forma zbyt pośpiesznie
wypełniała swój brak

 

5
Jeszcze się musiał zmieścić
pobliski ogród słońce
skrawek nieba

 

6
To już nie perła
to po przemienieniu
już są ślimaki

 

7
No ślimak przecież
włazi czy wyłazi
przez dziurę w liściu

 

8
Wycieka ze ślimaków forma
spływa lejami w dół
i ubywa

 

9
wycieka biała i zielona
krew zostają drobne łuski
ślimacze skórki

 

10
to już nie żywy ślimak
ale nowa forma skupia
czystą bezbłędność

 

 

11
Krople też łażą
lepią lgną spijają
co widać obok

 

12
Te skarby pereł kropel i ślimaków
znajdzie kto zobaczy
pozna i ocali
jaskółcze ziele


Opublikowane w odcinkach na Twitterze z mniejszym wyborem zdjęć w lutym 2018


icon043ice-drop-tetterwort-photo (3)

Reklama

Informacje o Andrzej Dąbrówka

Tenured professor, Institute of Literary Research (Polish Academy of Sciences), Warsaw.
Ten wpis został opublikowany w kategorii art, fotowiersz, nature, personal, photo-poem, photography, poetry i oznaczony tagami , , , . Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s