Pasja krokusów

Czyta autor

Kwiaty też mają swój Wielki Tydzień. Zauważyłem to 2 kwietnia 2010 roku, kiedy obcinałem zmarznięte pędy róży rosnącej przy schodkach do mojego domu. Kiedy zbierałem ścinki, znalazłem kolczaste gałązki leżące na kępce przekwitających krokusów. Wtedy jeszcze tak nie obserwowałem dokładnie postępów wiosny i pierwszy raz dostrzegłem tę kompozycję: przy kamieniu pod różą rosła kępka fiołkowych krokusów.

Od tamtej pory co roku je obserwuję. Wypatruję ich w marcu, widzę w katalogu zdjęcia z 11/3/2019

• inne z 17/02/2016

A jak dziś 3/4/2021 wyglądały, pokazałem na Twitterze, dodając galerię wsteczną, z całego marca.

Od 11 lat obserwuję to miejsce w ogródku, gdzie przy kamieniu pod krzewem róży wypatrzyłem kiedyś przekwitające #krokusy. Wielki Tydzień 2010.
W tym roku tak wyglądały: patrzymy od dziś wstecz pic.twitter.com/NwKPCRXwo6

— Andrzej Dąbrówka (@AndrzejDabrowka) April 3, 2021

Jedenaście lat temu zderzenie kolców róży wbitych w opadły kwiat 
przyciągnęło serię skojarzeń pasyjnych. 
Pasyjnych, a więc paschalnych. 
A ponieważ czas Wielkiego Tygodnia wybrał Kościół, 
ale obliczają go planety, 
ma on zakorzenienie rzeczach, 
zapuszcza w nich korzenie jak te krokusy w tej ziemi, 
upadające w końcu w każdą stronę 
- zatem i rzeczy muszą o tym czasie nam opowiadać. 
Stąd wielkoczwartkowy kielich,
od którego Pascha się zaczyna 
i przez który się dokonuje.

Wielki Tydzień Kwiatów

Żeby się dało wiersz przeczytać bez karkołomnych manipulacji z widokiem, podaję tekst osobno w trybie tekstowym.

Równonoc: pełnia wybarwienia

 

 
A potem się bez ruchu
odwróci cofnie i uchyli
zarazem w każdą stronę
Nie będzie dane tego widzieć
jak nie było widać nabierania
skupiania się i usprężania barw
W końcu ustanie wartki przybór
Wtedy podziemnej czerni pręga
wykona skrycie wrogi akt
przekamienienia
●   ●   ●   ●   ●   ●   ●
Jeszcze wzniesiony
ale odchylony
kielich żywego
gdy członków
płaty spluł
zwyobezbarwił
goryczy płaszcz
 
Ukaleczony kolcem
gałązki która obumarzła

!
o
padł
płód
zmian