Archiwa kategorii: art

Drzewa

Opublikowano na 05/01/2022 by Andrzej Dąbrówka

Pantomima dla dwóch drzew I Aby pokochać, trzeba się zatrzymać Wybadać grunt, czy się nadaje żeby zapuścić w nim korzenie Grunt to są punkty – blisko siebie – bo jeśli chciałoby się być tu jednym drzewem, trzeba w sobie pomieścić … Czytaj dalej →

Opublikowano art, books, fotowiersz, nature, personal, photo-poem, photography, poetry, Poland, Uncategorized | Otagowano | Dodaj komentarz

Tristan i Izolda

Opublikowano na 14/11/2021 by Andrzej Dąbrówka

1Odkąd umarłaś różo będzie czyjścię szukał cień wśród cieni na tym pniu 2Może nie wszystkie ciemne cienkie śladyna korze wierzby wyciął czarny bez 3Może on broczy twoją czarną martwą krwiąten bez co się w twój stary korzeń wgryzłi wzrósł pod … Czytaj dalej →

Opublikowano art, nature, personal, photo-poem, photography, poetry, słuchowisko | 2 Komentarze

Poezja

Opublikowano na 24/05/2021 by Andrzej Dąbrówka

Jeżeli było można nawyrzeźbiaćze skały tyle listków i wydobyćdrzewo ze skały rozpinając nad nimniebo wykute w szarej skale Pewnie bez trudu frunę pod to niebow moim kamiennym strojui kamiennym palcem trącękamienne struny mojej cytry 24 maja 2021

Opublikowano art, photo-poem, photography, poetry | Otagowano , | 1 komentarz

Powiew czegoś

Opublikowano na 12/04/2021 by Andrzej Dąbrówka

Niech nie osądza nikt, i nie rozdziela niczego oko gdyż samo widzi tyle co pomieści Że oto cicho rozdmuchnięte poznikały górki krainy i teatry z pełnymi obsadami Jak zmyte pozmywane maski małych umęczonych mimów zmieniają się w skupione oczy widzące … Czytaj dalej →

Opublikowano art, nature, photo-poem, photography, poetry | 2 Komentarze

Pasja krokusów

Opublikowano na 03/04/2021 by Andrzej Dąbrówka

Kwiaty też mają swój Wielki Tydzień. Zauważyłem to 2 kwietnia 2010 roku, kiedy obcinałem zmarznięte pędy róży rosnącej przy schodkach do mojego domu. Kiedy zbierałem ścinki, znalazłem kolczaste gałązki leżące na kępce przekwitających krokusów. Wtedy jeszcze tak nie obserwowałem dokładnie … Czytaj dalej →

Opublikowano art, fotowiersz, literature, liturgy, nature, photo-poem, photography, poetry, Uncategorized | 1 komentarz

RYBAK I JEGO ŻONA

Opublikowano na 20/02/2021 by Andrzej Dąbrówka

Baśnie niderlandzkie, nr 76. RYBAK I JEGO ŻONA Był sobie raz rybak z żoną. Wygoniła ich z domu powódź. Musieli szukać innego miejsca. Jak to kiedyś bywało, uszli niedaleko. Za niedługo doszli do niedużej wyżynki. Wtenczas rybak powiedział: – Żono, … Czytaj dalej →

Opublikowano art, books, literature, Netherlands, personal | 1 komentarz

Śnieg nie wie

Opublikowano na 09/02/2021 by Andrzej Dąbrówka

1 W nasłonecznionym miejscu się przemienia ale najpierw Śnieg jest gdzie jest i nie wie sam czy siedzieć i tak trwać 2 Śnieg nie wie – padać w objęcia tańczyć chwytać się pnącz lecz spaść albo się wspiąć lub wzlecieć … Czytaj dalej →

Opublikowano art, fotowiersz, nature, photography, poetry, Uncategorized | Otagowano , | 1 komentarz

Ikarkołomnie

Opublikowano na 23/01/2021 by Andrzej Dąbrówka

Spis wierszy (liczba wersów – liczba stron) Bajka o znakach zapytania                      53                    1 Zgubiony                                              21                    1 Bardzo dziwne (fuksja)                            51                    1 Dym                                                    32                    1  „Krajobraz zimowy z pułapką na ptaki” 57                    … Czytaj dalej →

Opublikowano art, books, literature, personal, poetry, Poland | 1 komentarz

Koniec i początek

Opublikowano na 15/01/2020 by Andrzej Dąbrówka

Andrzej Dąbrówka Koniec i początek (Fotowiersz sylwestrowy) 1 Już dosyć koniec mieliście cały rok na życie Od dziś może was ciąć nożami gorzka susza 2 Uprzątać orać kopać I robić miejsce młodym   3 Odpuści tylko starym Którzy nadal kwitną … Czytaj dalej →

Opublikowano art, fotowiersz, literature, nature, personal, photo-poem, photography, poetry | Dodaj komentarz

Trzy formy wigilijne (fotowiersz)

Opublikowano na 24/12/2019 by Andrzej Dąbrówka

1 Niewiele pozostało ze świetności lata Jeden pan Goździk otulony tują Trwa zapomniany przez przymrozki I wplata nić czerwoną do warkoczy czasu   2 Odwrotnie bo nie z przeoczenia ale pchana Nową wolą się wypręża z ziemi Rumieniejąca zdrowo biała … Czytaj dalej →

Opublikowano art, fotowiersz, literature, liturgy, nature, photo-poem, photography, poetry | Dodaj komentarz