Kurier wręczył mi przed godziną ciężką pakę. W pierwszym odruchu pomyślałem: Jeżeli to do mnie, to musi być kolejna habilitacja do recenzji, które czasem mnie zaskakują. Ale rzut oka na stempel nadawcy wyjaśnił wątpliwość: Wydawnictwo Uniwersytetu w Toruniu miło zaskakuje mnie egzemplarzami autorskimi: Teatr i sacrum, drugie wydanie, nad którym pracowaliśmy ponad rok. Posławszy przed niespełna miesiącem ostatnie uzupełnienia na okładkę czekałem jeszcze na jej próbny wydruk, a tu przychodzi gotowa książka. Na szczęście wszystko jest w porządku.
Sprawdzam w Internecie, okazuje się że już od dwu tygodni było zapowiadane, kiedy rzecz się ukaże, a szybki portal krakowski już pięć dni temu (jak się dziś dowiaduję) opublikował okładkę:
i spis treści, do którego odsyłam na stronę Wydawnictwa.
Akceptowałem projekt bez żadnych uwag, a prawie wszystkie okładki moich książek powstały z jakimś moim udziałem. Zażyczyłem sobie wprawdzie, aby zamiast czarnego na IV s. okładki była moja ulubiona ciemna ultramaryna, i żeby pasowało do kobaltowego odcienia I strony, ale to nie było możliwe (seria).
Jednakże w reklamach (także na tej powyżej) odcień okładki jest ultramarynowy, co traktuję jako ukłon w moją stronę. Prawdziwy kolor jest jednak w ikonie tego wpisu!
Ponieważ do tekstu z IV strony okładki (w książce jest poprawny) przejętego do internetowej reklamy zakradł się błąd w jednym ale dość kluczowym słowie (sakramentalizm), umieszczam go tutaj.
Książka Teatr i sacrum w średniowieczu. Religia – cywilizacja – estetyka (2001, habilitacja IBL, nagroda Premiera RP za wybitne osiągnięcie naukowe, 2002) przedstawia teorię związków między religią a teatrem w latach ok. 1000-1500.
Teoria nazwana estetyką rekapitulacji kompleksowo wyjaśnia zależności między literaturą a religią i ich funkcje w procesie cywilizacji, obejmującym zmiany poglądów filozoficznych i teologicznych. Wykreowano sferę profanum, dokonując spirytualizacji sacrum i redukcji jego miejsca w świecie profanum (sakramentalizm). Przemiany te są widoczne w rozwoju ludzkiej podmiotowości, którego fazy autor czyni podstawą podziału wczesnych gatunków dramatycznych, opatrując je przekładami ze średniowiecznych literatur europejskich. Spośród znanych gatunków (misterium, mirakl, moralitet, farsa) wyodrębnia szczególny typ moralitetu – dramat rekapitulacyjny. Książka czerpie argumentację z wielu dyscyplin; oprócz literaturoznawców i teatrologów mogą ją wykorzystać osoby zainteresowane różnymi dziedzinami humanistyki, takimi jak (oprócz wymienionych) historia społeczna, antropologia historyczna, psychologia kognitywna, językoznawstwo, historia sztuki.
Książka w nowym wydaniu ma skorygowane błędy, jest też inaczej złamana, przez co ma o 34 strony większą objętość (706 ss.). Pierwsze wydanie (2001, Wrocław) ukazało się w serii Fundacji na rzecz Nauki Polskiej „Monografie Humanistyczne”, obecne w nowej serii „RES HUMANAE” wydawnictwa toruńskiego; ta oficyna zresztą przejęła wydawanie serii FNP.
Część materiałów z prezentacji wydania pierwszego na mojej stronie osobistej zachowuje pewną wartość (streszczenie, bibliografia), ale niestety indeksy już są nieaktualne, bo zmieniła się lokalizacja haseł w tekście.
adabrowka 
Pingback: Drugi uśmiech Ireneusza | adabrowka
Przypadkiem znajduję w sieci dowód, że książka istnieje jednak w postaci elektronicznej jako e-book (pdf)
http://www.audiobucznia.pl/teatr-i-sacrum-w-sredniowieczu-religia-cywilizacja-estetyka.html
Podpisałem w maju 2014 roku umowę z wyd. Peter Lang na wydanie książki po angielsku. Warunkiem jest uzyskanie subsydium na koszty przekładu i redakcji.
Jesienią 2015 roku odmówiła wsparcia Fundacja na rzecz Nauki Polskiej.
Książka 1) wygrała ich konkurs na monografię (średnio 1 na 5 propozycji przyjmowana), 2) wydana w serii Monografie Humanistyczne i sprzedana w tysiącu egz., 3) zdobyła najwyższą naukową nagrodę państwową: Nagroda Premiera 2001; 4) skierowana do drugiego wydania w Toruniu – nie zyskała wsparcia w tym momencie, kiedy mógł zostać ukoronowany cały proces dotychczasowy. Po co było wydawać pieniądze na tę książkę, jeśli teraz odmawia się jej osiągnięcia ostatecznego celu – wejścia w obieg międzynarodowy?
W lutym 2016 również Narodowy Program Rozwoju Humanistyki (NPRH) nie znalazł dla mnie miejsca wśród laureatów trzeciego modułu konkursu NPRH „umiędzynarodowienie”.
Przyznano finansowanie na wydanie sześciu publikacji autorstwa Pracowników IBL PAN:
– Edycja angielska książki: Anna Barcz, „Literatura polska w perspektywie ekokrytycznej”, wydawca Bloomsbury Academic;
– Edycja niemiecka książki: Jacek Leociak, „Tekst wobec Zagłady (o relacjach z getta warszawskiego)” w wydawnictwie Peter Lang w serii ,,Warsaw Studies in Contemporary History” pod red. prof. Dariusz Stola i dr Machteld Venken;
– Edycja angielska książki „Literatura wobec Zagłady (1939-1968)”, red. Sławomir Buryła, Dorota Krawczyńska i Jacek Leociak (wyd. Peter Lang, seria ,,Warsaw Studies in Contemporary History”, red. Dariusz Stola, Machted Venken);
– Edycja angielska książki: Jacek Leociak, „Doświadczenia graniczne. Studia o dwudziestowiecznych formach reprezentacji” (wyd. Peter Lang, seria ,,Warsaw Studies in Contemporary History”, red. Dariusz Stola, Machted Venken);
– Edycja angielska książki Piotr Sobolczyk, „Dyskursywizowanie Białoszewskiego. Teoria recepcji i recepcja krytycznoliteracka” (wydawca Peter Lang, seria ,,Polish Studies – Transdisciplinary Perspectives” , red. Krzysztof Zajas i Jarosław Fazan);
– Edycja angielska książki: Michał Głowiński, „Mity przebrane. Dionizos, Narcyz, Prometeusz, Marchołt, Labirynt”, wyd. Peter Lang, seria Polish Studies – Transdisciplinary Perspectives, red. Krzysztof Zajas, Jarosław Fazan.
Ministerstwo przyznało też środki Uniwersytetowi Śląskiemu na francuskie wydanie książki Beaty Nowackiej i Zygmunta Ziątka „Ryszard Kapuściński. Biografia pisarza”.
Pingback: Trzeci uśmiech Ireneusza | adabrowka